Chräsdaagsevangelien Erndtebrecke - online - Mitmachwörterbuch Wittgensteiner Platt

Suchen
Direkt zum Seiteninhalt

Hauptmenü:

Chräsdaagsevangelien Erndtebrecke

Chräsdaag







    Albrecht Dürer, Die Geburt Christi. Alte Pinakothek, München


Un dos Känd lag ee da Roafe

Chräsdoogsevangelien

no Lukas un Matthäus



ee
Wittjestääner Mundart
fer
Erndtebrecke
Vo J. Völkel



Sust woar käen Plads ee dä Herberje
Aus’m Evangelium no Lukas (zweedes Kapide, Verschde 1 – 7)
Ee dä Daage gobb dä Kaiser Augustus nen Befehl aus, wono sech alle Weld registriere losse meßde. Derre eschde Vulkszehlinge wodde derchgefiehrd, wie dä Quirinus  Laandfleejer vo Syrien woar. Alle mochden sech uff de Weeg, em sech eeschreiwe ze losse, jeder ee säner Stood. So ääch dä Josef; hä ging vo dä Stood Nazareth ee Galiläa no Judäa, no dä Stood vom David, Bethlehem genannd. Hä koam nämlich aus‘m Haus vom David un sei Familie. Un hä wull sech eeschreiwe losse merrem Maria, wos em als Fraa zugesaad un bei däm, e Käend engerwegs woar.

Wie se nu do woarn, koam die Zeid, uns Maria koam nerra. Un äes brochde sein eschdgeborene Sohn uff de Weld, weggelden ee Windel un leäden ee e Röfe , weil sust käen Plads ee däe Herberje woar.

„Ech sein de Maad vo insem Herr“
Aus’m Evangelium no Lukas (oschdes Kapidel, Vers 26 – 38)

Em sechsde Monad wodde da Engel Gabriel vo God ee ne Stood ee Galiläa merrem Name Nazareth gescheggd no ner Jungfraa, die nem Mann med dämm Name Josef aus’m Haus David vasproche wor.  Da Name vo dä Jungfraa äss Maria. Un dä Engel kam bei em nee un saad: „Sei  gegrießt, dü Gnadenreiche! Da Herr äss medd deer, dech preisd ma enger de Weiwesleire.“
Wie s dos hodde, kreegs en Schragge ewwa die Orede un ewwaleede, worres med dämm Grüß uff sech hadd. Do saad da Engel: „ Dü müsst  kee Angesd honn, Maria. Dü host Gnade gefonge bei God. Dü kemmest ee annere Emstanne un krijjest en Jonge, un dü waschd‘ n Jesus heeße. Hä wadd en große Mann sei un Sohn vom Allerheechsde gerüffe wäre. God, da Herr gedd dem da Thron vo seim Vadda David, hä regierd ewig em Haus  David un sei Herrschafd hod kee Enge.“
Do saads Maria werra dä Engel: „Wie kann ma dos bassiere, wo ech doch kenn Mann honn?“ Do droff saad da Engel: „Da Heilije Geist kemmd ewwa dech un de Krafd vom Allerhechsde ewwaschadded dech. Desweje wodd dos Känd ö heilich un God sein Sohn genannd wäre.“ D’s Elisabeth, dei Vawandte,  äss ee annere Emstanne un krijjed ee seim Aala noch en Junge;  dos äss em sächsde Monad, wo’s doch hiss, ‘s weer unfruchdbar. Fer God äss naud unmechlich.“
Do saads Maria:  „Ech sein de Maad vo insem Herr;  med mer salls wäre, wie dü dos gesaad hosd.“ Dono ging da Engel weg..




De Hädde un de Engelsbodschafd
Aus’m Evangelium no Lukas (zweedes Kapidel, Verschde  8 – 20)

Un do woarn Hädde ee dea Gejend, die uff’m Fäeld ewwanochdeden un Wache hielen bei äehrn Herden. Un gugg do: uff äemol stunn en Engel mädde äenger‘n un die Herrlichkeed vo insem Herr emstrahlde‘n; un se hotten große Angesde.  Dä Engel saad awwer: „Ehr brüchd kä  Angesde ze hon! Ech hon e gurre Bodschafd fer ouch, e gruße Freude fers gaanze Vulk. Haure äess och ee dä Stood vom David owwen Redder gebore woarn. Häe äess Christus, däe Herr. Dos sall ouch e Zäeche sei: Ehr fänned e Käend, geweggelt ee Windeln ee ner Röfe leijje.“ Un uff äemol woarn bei dem Engel e große Zohl vo däe Heerscharen aus’m Himmel: die loweden God un sungen:
Ehre God ee dä Heeh un uf däer Ääre  Freere däe Mänsche med gurrem Sinn.
Wie die Engel vo däe Hädde weg en Himmel noff fiehre, saaren de Hädde gäejenanna: Mer genn no Bethlehem un begugge ins die Geschichde, die do bassierd äes un die der Herr ins hodd wesse losse. Un se eilten un funnens Maria un dä Josef. Un dos Käend lag ee der Röfe. Wie se dos gesieh hooh, verzärlden se ewwaall, wos‘n vo däem Junge gesaad woarn woar. Un alle, die dos horden, staunden ewwa dos, wosn de Hädde verzärlden. ‘s Maria awwa behill alle die Wodde un bewegde se ee seim Herze. Un de Häedde gingen zeregge, loweden un rühmden God fer alles, wos se gesieh un gehodd hadde, so, wies’n gesaad woarn woar.





Sust woar käen Plads ee dä Herberje
Aus’m Evangelium no Lukas (zweedes Kapide, Verschde 1 – 7)
Ee dä Daage gobb dä Kaiser Augustus nen Befehl aus, wono sech alle Weld registriere losse meßde. Derre eschde Vulkszehlinge wodde derchgefiehrd, wie dä Quirinus  Laandfleejer vo Syrien woar. Alle mochden sech uff de Weeg, em sech eeschreiwe ze losse, jeder ee säner Stood. So ääch dä Josef; hä ging vo dä Stood Nazareth ee Galiläa no Judäa, no dä Stood vom David, Bethlehem genannd. Hä koam nämlich aus‘m Haus vom David un sei Familie. Un hä wull sech eeschreiwe losse merrem Maria, wos em als Fraa zugesaad un bei däm, e Käend engerwegs woar.

Wie se nu do woarn, koam die Zeid, uns Maria koam nerra. Un äes brochde sein eschdgeborene Sohn uff de Weld, weggelden ee Windel un leäden ee e Röfe , weil sust käen Plads ee däe Herberje woar.




D‘s Maria beim Elisabeth
Aus‘m Evangelium no Lukas (eschdes Kapidel, Vers 39 – 56)

Domols mochte sech’s Maria schwinge uf dä Weeg ee d‘s Gebirje no dä Stood Juda, ging em Zacharias sei Haus un grießtes Elisabeth. Un do bassierdes, wie dos Elisabeth dämm Maria sein Gruß hodde, doss dos Käend ee seim Leib hebbde. Un dä Hälije Geist koom ewwers Elisabeth un‘s riff med laurer Stimme un saad: „Gelowed sad du sei enger dä Weiwesleire un gelowed sei sall ääch dei Leiwesfruchd. Wie äess mer, dass de Modder vo meim Herr zu  meer kemmd ! Guck hie! Wie ech dei Gruß horde, hebbde dos Käend ee meim Leib ver Freude. Un glegglich bäest du, wo du gegläwed host, weil weagglich wäedd, , wos deer vo insem Herrn gesaad worre äess.“

Do saads Maria:
Huug preisd mei Seele dä Herr,
Un mein Geisd juweld ewwa God, mein Redder,
Hä hodd sei Blick gewoa(r)fe uff sei kläne Maad !
Un gugg! Vo itze o ruffe mech alle Mänsche glegglich,
weil Grußes med mer gedoo hodd dä Mächtije,
hälich äess Sein Noame; Sei Erbarme med deer, die‘n ehren,
gild fer emmer un alle Zeid. Hä iewed Geaaald medd Seim Oarme;
Un zerstrawed, die ewwamuedig un stulz sei.
De Mäechtijje steeßt Hä reanger vom Trohn
Un oheawed de Kleene. Die Honger hon ewwaschedd Hä medd sei Gawe,
De Räche scheggde leer weg. Ee seiner Barmherzigkeed
Kemmerde sech em sei Knaachd Israel,
Wie Hä dos dä Aale verprouche hodd,
Däm Abraham un sei Leire,
uff ewich.

Uns Maria bleeb drei Monade bei em, dono gings no häme zeregge.




Demm Jesus sei Geburd
Evangelium no Matthäus (earschdes Kapidel, Verschde 18 – 23)


Merremm Jesus seiner Geburd woar dos so. D‘s Maria, sei Modder, woar‘m Josef versproche. Ehe se zesoamme zieh kunn, zeichde sech’s, dass ‘s Maria ee annere Emstänne woar – vom Hälije Geist. Josef woar en ostännijje Mann, wull‘s nedd ees Geschwatz bränge un derwäje hämlich verlosse. Wie hä noch so ewwaleere, koam em em Dräm en Engel, vo Godd gescheggd, un saad: Josef, dü Sohn vom David, dü brüchsd kä Angesde ze hon, d’s Maria zur Fraa ze nämme. Dos Känd, wos engerweegs äss, kemmd vom Hälije Geist. ‘s krejjed en Junge, un du gest em dä Noame Jesus. Hä wedd seim Vulk Häl bränge un’s vo sei Sünde frei mache.
Dos alles äss bassierd, doamed woahr wedd, wos insen Herr derch dä Prophet wesse lesst, dä saad: Guggd her, de Jungfraa kemmd ee Emstänne un krejjed en Junge, un se nennen en Emmanuel.
Dos häsd: Godd medd ins.

****************************************

Weihnachtsevangelium nach Matthäus I, 18 – 25. Beraten in einem Arbeitskreis der
Redaktion des Online-Mitmachwörterbuches Wittgensteiner Platt von Dr. P.
Kickartz, A. Althaus-Aderhold, Chr. Dellori, E. Dienst, A. Hackler, H.Parzinski,
E.Pohl, K.-H. Schneider, B. Stremmel, J. Völkel

*
Die Weihnachtsevangelien nach Matthäus und Lukas.In die Mundart Wittgen-
Steins übersetzt und herausgegeben von Dr. Peter Kickartz,Bad Berleburg –
Hemschlar, postalisch:  52074 Aachen, Hans- Böckler-Allee 3. In der Mundart von
Erndtebrück von J. Völkel. Gestaltung und Vertrieb: Anke Althaus-Aderhold,
Dorfstraße23, 57319 Bad Berleburg – Alertshausen.


 
Suchen
Zurück zum Seiteninhalt | Zurück zum Hauptmenü