Chräsdaagsevangelien fer Gärkhaus - online - Mitmachwörterbuch Wittgensteiner Platt

Suchen
Direkt zum Seiteninhalt

Hauptmenü:

Chräsdaagsevangelien fer Gärkhaus

Chräsdaag




Un dos Känd lag ee da Röfe
Chräsdaagsevangelien
no Lukas un Matthäus
ee Wittgesteener Mundart fer
Gärkhaus
vo Kappesgorder Elisabeth (Elisabeth Dienst)




Bild: Herbert Klose, Girkhausen



Sost war kenPlads ee dä Herberje
Aus’m Evangelium no Lukas (zweedes Kapidel, Versch 1 – 7)

Ee dä Daage gabb da Kaiser Augustus nen Befehl aus, wono sech alle Weld registriere losse müssde.
Derre erschde Volkszehlinge wordde dechgefiehrd, wie da Quirinus Laandfleejer vo Syrien woar.
Alle mochden sech off da Wäg, em sech eeschreiwe ze losse, jeder ee seiner Stood.
Su ö da Josef;  Hä  ging vo da Stood Nazareth ee Galiläa no Judäa, ee de Stood vom David, Bethlehem genannd.
Hä kam nämlich aus‘m Haus vom David un seiner Familie.
Un hä wull sech eeschreiwe losse merrem Maria,
wos‘m als Fraa zügesaad un bei dämm e Känd enngawägs woar.

Wie se nü do woarn, kam die  Zeid, un‘s Maria kam nerra.
Un äs brochde sein eschdgeborene Jonge off de Weld, weggelden  ee Wennel un leeren ee de Röfe ,
weil sost ken Plads ee  dä Herberje woar.


„Ech sein de Maad vo insem Herr!“
Aus’m Evangelium no Lukas (earschdes Kapidel, Versch 26 – 38)

Em saechsde Munad wordde da Engel Gabriel vo God ee ne Stood ee Galiläa merrem Name Nazareth gescheggd
no nerJungfraa, die nem Mann med dämm Name Josef aus’m Haus David vasproche woar.
Da Name vo dä Jungfraa äss Maria. Un dä Engel kam  b
Da Herr äss medd deer, dech preisd ma ennga de Weiwesleire.
Wie‘s dos horde, kreegs en Schragge ewwa die Orede un ewwaleere, worres med dämm Grüß off sech hädde.
Do saad da Engel: „Dü brüchsd kee Angesde ze hon, Maria. Dü hosd Gnade gefunnge bei Godd.
Dü kemmst ee annere Emstanne un krijjest en Junge, un dü wäschd en Jesus heeße.
Hä wadd en große Mann sei un Sohn vom Allerheechsde gerüffe wäre.  
Godd, dä Herr gedd’m da Thron vo seim Vadda David,
hä regierd ewig emHaus  David un sei Herrschafd nemmd kee Enge.“


Du saads Maria werra dä Engel: „Wie kann ma dos bassiere, wo ech doch kenn Mann hon? “
Droff saad da Engel: „Da Heilije Geist kemmd ewwa dech un de Kraft vom Allerhechsde ewwaschedded dech.
Desweje wadd dos Känd ö heilich un Godd sein Sohn genannd wäre.’s Elisabeth, die Vawandte,
äs ee annere Emstanne un krijjed ee seim Aaler noch en Junge;  
dos äss em sächsde Munad, wo’s doch hiss, ‘s weer unfruchdbar.Fer God äss kee Deng unmeechlich.“ Do saads Maria:
„Ech sein de Maad vo insem Herr,
med mer sall‘s wäre, wie dü dos gesaad hosd.“ Dunu ging da Engel weg.


De Härdde un de Engelsbodschafd
Aus’m Evangelium no Lukas (zweedes Kapidel, Versch 8 – 20)

Un do woarn Härdde ee da Gejend, die off’mFaeld ewwanochdeden un Wache hillen bei ähren Herden
. Un gügge do: Off eemul stinng en Engel mädde ennger en
un die Herrlichkeed vo insem Herr emstrahlde se, un se haren große Angesd.
Dä Engel saad awwa: „Ehr büchd kee Angesd ze hon!
Ech hon e gürre Bodschafd fer üch, e große Freude fers gaanze Vulk.
Haure äss üch ee da Stood vom David üwwen Redder gebore woarn.
Hä äss  Christus, da Herr.
Dos sall üch e Zeeche sei: Ehr fänngd e Känd, geweggelt ee Wennel ee ner Röfe lejje.“
Un uff eemol woarn bei dem Engel e große Zohl  vo  dä Heerscharen aus’m Himmel:
Die loweden God un sungen:

„Ehre Godd ee da Heh un of da Ääre
Freere dä Mansche med gürrem Sinn.“


Wie die Engel vo  dä Härdde weg en Himmel nofffiehren, saaren de Härdde werrrananna:  
„Mer genn no Bethlehem un begüggen ins die Geschichde, die do bassierd äs un die da Herr ins hod wesse losse.
Un se mochden sech schwinne of da Wäg un funngens Maria un da Josef un dos Känd lag ee da Röfe.
Wie se dos gesaeh hunn, vazehlden se ewwaall, wos vo  dämm Junge gesaad woarn woar.
Un alle, die dos horden, staunden ewwa dos, wos‘n  de Härdde vazahlten.
‘s Maria awwa behill alle die Wodde un bewegde se ee seim Härzze.
Un de Härdde gingen zeregge, loweden un rühmden Godd fer alles,
wos se gesäh un gehord harren, so, wies’n gesaad woarn woar.


D‘s Maria beim Elisabeth
Aus‘m Evangelium no Lukas (earschdes Kapidel, Versch 39 – 56)

Domols mochde sech’s Maria schwenge of da Wäg ee’s Gebirje no da Stood Juda,
ging em Zacharias sei Haus un grießte‘s Elisabeth. Un do bassierde‘s,
wie dos Elisabeth dämm Maria sein  Grüß horde, des dos Känd ee seim Leib hebbde.
Un da Heilije Geist kam ewwa‘s Elisabeth un’s riff medd laurer Stimme un saad:
„Gelowed sad dü sei enga de Weiwesleire un gelowed sei sall ö die Leiwesfruchd.
Wie äss mer, dass de Modda vo meim Herr zü mer kemmd! Gück her!
Wie ech dein Grüß horde hebbde dos Känd ee meim Leib veer Freude.
Un gleggglich bäsd dü, wo dü geglöwed hosd, weil Wärklichkeed wärd,
wos deer vo insem Herr gesaad wonn äss.“

Do saads Maria:
„Huug preisd mei Seele da Herr,
Un mein Geisd juweld ewwaGodd, mein Redder.
Hä hod sein Blick gewoarfe uff sei kleene Maad!
Un gügg! Vo itzd o rüffen mech alle Mansche glegglich,
Weil Großes medd mer gedoo hod da Mächtije,
Heilich äss sein Name; Sei Erbarme medd dä, die‘n ehren, Gild fer immer un alle Zeid.
Hä iewed Machd medd seim Oarme_
Un zastrawed, die ewamerig un stulz sein.
De Mächtije steeßt hä närra vom Thron
Un aheewed de Kleene.
De Hnga hon ewaschedd hä medd sein Gawe,
De Reiche scheggde leer weg. Ee seinerBarmheigkeed
Kemmerde sech em seinKnaachd Israel,
Wie hä dos vasproche hod,
Dämm Abraham un sei Leire of ewich.“

Un’s Maria bleeb drei Monade bei em,
dono ging’s ne Heeme.




Dämm Jesus sei Geburd

Aus’m Evangelium no Matthäus (arschdes Kapidel, Vers 18 - 25 )

Merremm Jesus seiner Geburd woar dos so. ‘s Maria, sei Modda, woar dämm Josef vasproche.
Ehe se zesammmezieh kunnen, zeichde sich’s,  dass’z  Maria ee annere Emstanne woar – vom Heilije Geist.

Josef woar en ostannije Mann, wull‘s nedd ees Geschwatze  bränge un deswäje heemlich valosse.
Wie hä noch so ewwaleere, begeende‘m em Dröm en Engel, vo God gescheggd, un saad:
„Josef, dü Sohn vom David, dü brüchesd kee Angesd ze hon, ‘s Maria zür Fraa ze nämme.
Dos Känd,  wos  enngawäjens äss, kemmd vom Heilije Geist.  ‘s krijjed en Jonge, un dü gest em da Name Jesus.
Hae  wärdd seim Vulk Heil bränge un’s vo sein Sünde frei mache.“
Dos alles äss bassierd, domerre woahr wärdd, wos insen Herr därch de Prophet wesse lesst, dä saad:
Güggd her, de Junfraa kemmd ee Emstanne un krijjed en Jonge, un se nennen en Emmanuel.
Dos heesd: God med ins.
Wie da Josef wach wordde, doore, wos’m da  Engel gesaad hod, un nahms  Maria als sei Fraa zü sech.
Hä dood awwa nedd merrem schloofe, berres da arschde Sohn kreeje hadde.
Un hä gabb em da Name Jesus.









Chräsdaagsevangelium no Matthäus , I, 18 – 25. Beraten in einem Arbeitskreis der Redaktion des Online-Mitmachwörterbuches Wittgensteiner Platt
von Dr. Peter Kickartz, A. Althaus-Aderhold, Chr. Dellori, E. Dienst, A. Hackler, H. Parzinski, E. Pohl, K.H. Schneider, B. Stremmel, J. Völkel
.                               
Die Weihnachtsevangelien nach Matthäus und Lukas. In die Mundart Wittgensteins übersetzt von Dr. Peter Kickartz, Bad Berleburg – Hemschlar,
postalisch: 52074 Aachen, Hans-Böckler-Allee 3. In die Mundart Girkhausens übertragen
von Elisabeth Dienst, Girkhausen. Gestaltung und Vertrieb: Anke Althaus Aderhold, Dorfstraße 23, 5731 Bad Berleburg – Alertshausen


 
Suchen
Zurück zum Seiteninhalt | Zurück zum Hauptmenü